Minister Zbigniew Ziobro walczył jak lew o ponowne połączenie funkcji ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego. Wydawałoby się, że chodzi o lepszy nadzór ministerstwa nad działalnością prokuratury. Jaki to jednak ma być nadzór, skoro obywatele nie mogą składać skarg do ministerstwa?! Można się domyśleć, że nie o dobro obywateli tu chodzi. Nie chodzi tu też o dobro Polski. Nawet nie o interes Zjednoczonej Prawicy czy Solidarnej Polski. Ziobro po prostu buduje w ten sposób swoją własną pozycję polityczną. Nie chodzi mu o „jakieś” problemy obywateli, „jakieś” prawa człowieka, dobro kraju itp.
Czy składaliście kiedyś skargę na działania prokuratury do Ministerstwa Sprawiedliwości? Jest to niemożliwe, gdyż ministerstwo uznaje się za niewłaściwe i przesyła skargi do prokuratury, dodając uwagę, by w przyszłości nie przysyłać do MS podobnych skarg. Prokuratura rozpatruje więc skargi na samą siebie, co jest sprzeczne z zasadą nemo iudex im re sua – nikt nie jest sędzią w swojej sprawie. Tym razem jednak nie będę zgłębiał tego tematu. Chciałbym zwrócić uwagę na to, że minister Zbigniew Ziobro walczył jak lew o ponowne połączenie funkcji ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego. Wydawałoby się, że chodzi o lepszy nadzór ministerstwa nad działalnością prokuratury. Jaki to jednak ma być nadzór, skoro obywatele nie mogą składać skarg do ministerstwa?! Można się domyśleć, że nie o dobro obywateli tu chodzi. Nie chodzi tu też o dobro Polski. Nawet nie o interes Zjednoczonej Prawicy czy Solidarnej Polski. Ziobro po prostu buduje w ten sposób swoją własną pozycję polityczną. Nie chodzi mu o „jakieś” problemy obywateli, „jakieś” prawa człowieka, dobro kraju itp.
Sprawa Ciełuszeckiego punurym przykładem
Obserwując osobiście sprawę Mirosława Ciełuszeckiego i czytając o paru innych sprawach, doszedłem do wniosku, że od tzw. „upadku komuny” niewiele się zmieniło w sądach ale także w prokuraturze. W przypadku M. Ciełuszeckiego prokuratura, zarówno ta w Białymstoku jak i Prokuratura Krajowa, zachowuje się gorzej niż sądy. W sumie podobnie jest w całym kraju. Niektórzy mówią, że przecież prokuratura nie odgrywa największej roli w wymiarze sprawiedliwości, że nawet najlepsi prokuratorzy nic nie poradzą, jeśli sądy nie zostaną zreformowane. Tylko jak można wierzyć, że ktoś, kto w taki sposób „reformuje” prokuraturę, przeprowadzi dobrze reformę sądów, nawet jeśli uda się przełamać opór naszych „totalniaków” i brukselskich biurokratów! Poza tym dobre zmiany w prokuraturze podniosłyby morale rządu PIS do walki z totalniakami i z Brukselą.
Czerwone nominacje Ziobry
Chciałbym jeszcze wrócić do bulwersującej sprawy z czasów, gdy PIS po raz pierwszy przejął władzę. Minister Ziobro powierzył wysokie stanowiska ludziom z władz PRL. Media dużo informowały na temat sędziego Andrzeja Kryże, który został wiceministrem sprawiedliwości. Syn komunistycznego zbrodniarza, który miał na sumieniu mordy sądowe na wielu polskich bohaterach. Syn nie odpowiada za sprawy ojca, ale on kontynuował dzieło rodzica, choć w bardziej „miękki” sposób. Nie mordował ale karał grzywnami i krótkotrwałym więzieniem. Towarzysz Gierek, w przeciwieństwie do towarzyszy Bieruta i Gomułki, nie życzył sobie wieszania. Mniej znany jest Henryk Biegalski, mianowany przez Ziobrę szefem więziennictwa. Ja dużo o nim czytałem i słyszałem od moich znajomych z opozycji antykomunistycznej i od kryminalistów, z którymi siedziałem. Zasłynął między innymi z brutalnej pacyfikacji głodówki w gdańskim kryminale na Kurkowej. Kiedyś myślałem, że te dwa przypadki, to jakiś „wypadek przy pracy”, może ktoś po prostu podłożył świnię ministrowi. Niestety, obserwując to, co dzieje się w prokuraturze, doszedłem do wniosku, że Ziobro sprzymierzy się z każdym i za złożenie czegoś w rodzaju „hołdu lennego” nada mu szeroką autonomię. W zamian oczekuje tylko pomocy w realizacji jego politycznych celów.
Klaudiusz Wesołek*
*magister prawa, youtuber, działacz opozycji i więzień polityczny w PRL