Słodka zemsta Hiszpanów na sowietach. Luksemburg, który o mało nie awansował do finałowej czwórki. Drugi turniej Pucharu Europy Narodów, czyli drugie mistrzostwa Europy w piłce nożnej odbyły się w czerwcu 1964 roku w Hiszpanii. Jak poprzednio grały w nich tylko cztery zespoły.
Złoto Hiszpanie zdobyli 44 lata po triumfie w Igrzyskach Olimpijskich. Na kolejny triumf poczekali kolejne 44 lata. Po roku 1964 i przed 2008 La Furia Roja miała wspaniałe drużyny, ale nie tylko nie zdobywała złota, ale rzadko docierała do najlepszej czwórki. Między 1920 a 1964 rokiem Hiszpanie wywalczyli jedynie czwarte miejsce na MŚ 1950 roku. Między 1964 a 2008 jedynie mistrzostwo olimpijskie 1992 roku, wicemistrzostwo Europy 1984. Modne było powiedzenie „gramy jak nigdy, przegrywamy jak zawsze”. Wszelkie papiery do wygrania mistrzostw miała w roku 1960, ale z przyczyn politycznych Hiszpanie odmówili gry z Sowietami, którzy wygrali dwumecz walkowerem, potem zdobyli mistrzostwo Europy. W roku 1964 przyszedł czas rewanżu. Turniej rozegrano według podobnych zasad co cztery lata wcześniej – eliminacje w systemie pucharowym i turniej finałowy z udziałem czterech drużyn. Tym razem jednak, w przeciwieństwie do rozgrywek sprzed czterech lat, w kwalifikacjach udział wzięły wszystkie najmocniejsze drużyny kontynentu. Łącznie 29 zespołów.
Trzy rundy eliminacji
UEFA podzieliła kwalifikacje na trzy rundy. W pierwszej trzy zespoły uzyskały wolny los, awansowały od razu do 1/8 finału. Automatyczny awans w losowaniu uzyskały Austria, Luksemburg i broniący tytułu ZSRR. Los sparował też Grecję i Albanię, jednak ponieważ Grecy się wycofali, automatycznie awansowali Grecy. Pozostałe 22 zespoły utworzyły 11 par. W 1/16 finału Włosi Pokonali Turków 7:0 w dwumeczu (6:0 i 1:0), Jugosławia Belgię 4:2 (3:2 i 1:0), Szwecja Norwegię 3:1 (2:0 i 1:1). Holandia wygrała dwumecz ze Szwajcarią 4:2 (3:1 i 1:1) Dania Maltę 9:2 (6:1 i 3:1) a Węgry Walię 4:2 (3:1 i 1:1). Niemiecka Republika Demokratyczna ograła Czechosłowację 3:2 (2:1 i 1:1), Francja Anglię 6:3 (5:2 i 1:1), Bułgaria Portugalię, gdzie w dwumeczu było 4:4 (3:1 i 1:3). Trzecie spotkanie wygrali Bułgarzy 1:0. Hiszpania pokonała Rumunię 7:3 (6:0 i 1:3) oraz Irlandia Islandię 5:3 (4:2 i 1:1). Irlandia Północna pokonała Polskę 4:0 (2:0 i 2:0).
W 1/8 finału ZSRR ograł w dwumeczu drużynę Włoch 3:1 (2:0 i 1:1), Szwecja Jugosławię (3:2 (3:2 i 0:0), Luksemburg Holandię 3:2 (1:1 i 2:1). Dania Albanię 4:1 (4:0 i 0:1), Węgry NRD 5:4 (3:3 i 2:1) Francja Bułgarię 3:2 (0:1 i 3:1) Irlandia Austrię 3:2 (0:0 i 3:2). Hiszpanie ograli pogromców Polaków, zespół Irlandii Północnej 2:1 (1:1 i 1:0). Największą niespodzianką potyczek ćwierćfinałowych było starcie Luksemburga z Danią. Ekipa z Beneluksu dzięki wolnemu losowi awansowała do 1/8 finału, tam sensacyjnie ograła Holandię. W ćwierćfinale Luksemburczycy trafili na Duńczyków i o mały włos awansowaliby do finałowej czwórki. W dwumeczu padł remis 5:5 (2:2 i 3:3). Konieczny był trzeci mecz. W nim Duńczycy wygrali 1:0. W pozostałych dwumeczach Węgrzy pokonali Francuzów 5:2 (2:1 i 3:1), ZSRR Szwecję 4:2 (1:1 i 3:1). Hiszpanie nie dali szans Irlandczykom, rozbijając ich 7:1 (5:1 i 2:0). W finale zagrały Hiszpania, ZSRR, Dania i Węgry.
Finałowy turniej i słodka zemsta
Gospodarzem turnieju finałowego byli Hiszpanie. 17 czerwca 1964 roku na Estadio Santiago Bernabeu po dogrywce ograli Węgrów 2:1, a sowieci na Camp Nou w Barcelonie rozbili Duńczyków 3:0. Trzecie miejsce zajęli Węgrzy, którzy w Barcelonie po dogrywce ograli 3:1 ekipę Danii. Finał pełen podtekstów odbywał się 21 czerwca 1964 roku w Madrycie. Mecz był pełen podtekstów – cztery lata wcześniej Hiszpanie z przyczyn politycznych nie grali w ćwierćfinale z sowietami. Drużyna ZSRR wygrała walkowerem i awansowała na turniej finałowy. Na nim zdobyła mistrzostwo Europy. Cztery lata później Hiszpanie słodko zemścili się na sowietach. Po dogrywce wygrali 2:1. Selekcjoner Jose Villalonga mówił po meczu, że takie chwile zdarzają się raz na 44 lata. I faktycznie, na triumf w wielkiej imprezie Hiszpanie czekali do 2008 roku. Niektórzy w słowach Villalongi dopatrywali się proroctwa. Wytłumaczenie może być jednak bardziej prozaiczne. Pierwsze mistrzostwo Europy Hiszpanie wywalczyli dokładnie 44 lata po mistrzostwie olimpijskim 1920 roku.