czwartek, 28 marca, 2024

Szetland – długowieczny i gadatliwy

Długowieczność, zdrowie i niskie koszty utrzymania, to największe zalety, a szczekliwość i hałaśliwość to największe wady owczarka szetlandzkiego.

Zalety owczarka szetlandzkiego:

Niskie koszty utrzymania. Jeśli pies nie choruje (a choroby u tej rasy zdarzają się rzadko), na weterynarza wydamy niewiele. Szczepionki, środki na kleszcze – podawane są stosownie do wagi, która wynosi przeciętnie 7-10 kg. Pies nie jest duży, a więc nie je też wiele (nie więcej niż 200 g. karmy dziennie).  Pielęgnacja wbrew pozorom nie jest uciążliwa – mniej więcej raz w tygodniu czesanie, dwa razy do roku pies dość intensywnie linieje. Ważne jest dbanie o uzębienie i przyzwyczajenie psa do mycia zębów szczoteczką – najlepiej codziennie. Pies nie wymaga strzyżenia, jak na rasę długowłosą jest stosunkowo mało kłopotliwy. Rasa jest stosunkowo zdrowa, niezbyt często występują choroby typowe dla rasy. Żyje też stosunkowo długo, średnio ok. 13-14 lat.

Wady owczarka szetlandzkiego:

Jak każda rasa psa, owczarek szetlandzki ma swoje wady. Przede wszystkim należą do nich hałaśliwość i szczekliwość.

Jak twierdzą miłośnicy szetlandów psa można nauczyć uspokajać się na komendę, zaprzestania szczekania, ale raczej nie da się przekonać, by nie wszczynał alarmu lub nie szczekał gdy jest b. podniecony. Ma to po prostu w genach. Owczarek szetlandzki nie jest też psem dla ludzi ceniących sobie spokój i kanapowy tryb życia, nie lubiących długich spacerów i spędzania czasu z psem w sposób aktywny. (az)

 

 

 

REKLAMA

NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE

WIĘCEJ

WIĘCEJ W TELEGRAFIE

- Advertisement -spot_img