czwartek, 28 marca, 2024

ŚP. Wojciech Borowik. Odszedł jeden z ostatnich, co chcą łączyć, nie dzielić

We wtorek, 22 grudnia, w wieku 64 lat zmarł w Warszawie Wojciech Borowik. Działacz opozycji w okresie PRL, współzałożyciel Unii Pracy w latach 90-ych, lider Stowarzyszenia Wolnego Słowa. W swojej publicystyce i działalności starał się szukać tego, co ludzi łączy, a nie dzieli. Mocno angażował się też w sprawę niszczonego przez aparat państwa przedsiębiorcy Mirosława Ciełuszeckiego.

fot. Freeimages.com

 – To wielki szok, smutek, ogromna strata – mówi Nowemu Telegrafowi Warszawskiemu Jarosław „Jarema” Dubiel, działacz opozycji w okresie PRL i działacz ekologiczny, lider fundacji Wolność i Pokój. – Wojtek był jednym z ostatnich ludzi, którzy przy wszelkich spotkaniach naszego środowiska, byłych opozycjonistów, od dłuższego czasu mocno ze sobą podzielonych, jak zresztą cały kraj, starał się łączyć, nie dzielić. Łagodzić wszelkie konflikty – mówi Dubiel. To był człowiek, który nie kierował się interesem, korzyścią, ale dobrem sprawy. W ostatnim czasie wspólnie angażowaliśmy się w sprawę skazanego w skandalicznym, trwającym blisko 20 lat procesie przedsiębiorcy, Mirosława Ciełuszeckiego. Wojciech był jednym z tych, którzy ponad podziałami pisali listy z żądaniem ułaskawienie – mówi Dubiel. Jak mówią znajomi Wojciech Borowika, były opozycjonista kilkanaście dni temu zachorował na COVID-19. Apelował, by nie lekceważyć zagrożenia. Niestety, 22 grudnia, we wtorek, przegrał walkę z chorobą.

Wojciech Borowik urodził się 24 czerwca 1956 roku w Warszawie. Z wykształcenia był prawnikiem, ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie PRL działał w opozycji demokratycznej, współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Wstąpił do „Solidarności” i Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na ponad pół roku, po zwolnieniu współpracował z prasą niezależną. W 1989 pełnił funkcję zastępcy dyrektora biura Komitetu Obywatelskiego. Na początku lat 90. był działaczem ROAD i RDS, pracował jako sekretarz koła parlamentarnego Solidarności Pracy. Od 1992 do 1993 pełnił funkcję kierownika biura reklamy „Expressu Wieczornego”. Był członkiem założycielem Unii Pracy, jednym z liderów tej formacji. W roku 1993 wystartował z listy UP w wyborach do Sejmu. Został posłem, pełnił mandat przez całą kadencję 1993 – 97 (II kadencja Sejmu). W roku 2007  został prezesem Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Zmarł 22 grudnia 2020 roku, w wieku 64 lat.

(źródło własne, Wikipedia, Encyklopedia Solidarności)

REKLAMA

NAJCZĘŚCIEJ CZYTANE

WIĘCEJ

WIĘCEJ W TELEGRAFIE

- Advertisement -spot_img