Jerzy Bełza urodził się 14 lutego 1925 roku w Warszawie. W roku 1939, we wrześniu, jako 14-letni ochotnik wziął udział w Kampanii Wrześniowej. Był w Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim, walczył w zgrupowaniu Radosław w stopniu kaprala podchorążego.
Przeszedł szlak bojowy Wola – Stare Miasto – kanały – Śródmieście Północ – Śródmieście Południe – Górny Czerniaków – kanały – Mokotów – kanały – Śródmieście Południe. Został odznaczony Krzyżem Walecznych za odwagę – kapral podchor. „Bernard” nie zważając na walący się mur pomagał wynosić ludzi z budynku. Został wtedy ranny. Po Powstaniu w niewoli niemieckiej. Po wojnie skończył studia medyczne na uniwersytecie w Szwajcarii, był doktorem nauk medycznych, neurologiem. Na stałe mieszkał w Stanach Zjednoczonych. W roku 2019 został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi „w działalności na rzecz upamiętniania prawdy o najnowszej historii Polski” oraz Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości za zasługi dla Niepodległej. Decyzją MON został awansowany do stopnia porucznika.
(źródło: NTW/MPW)