W Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie oraz na Cmentarzu Bródnowskim odbędą się w piątek, 5 czerwca br., uroczystości pogrzebowe śp. mjr. Mariana Słowińskiego – najstarszego weterana 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. We Mszy św. żałobnej oraz ceremonii pochówku udział weźmie Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.
Śp. Marian Słowiński był uczestnikiem Wojny Obronnej 1939 r. W 1940 r. walczył z Niemcami w obronie Francji. Po jej klęsce i wyewakuowaniu do Wielkiej Brytanii służył w 1. Pułku Pancernym 1. Dywizji Pancernej, sformowanej rozkazem Wodza Naczelnego gen. Władysława Sikorskiego w 1942 roku. Z formacją gen. Stanisława Maczka przeszedł (do czerwca 1944 r.) cały szlak bojowy. Jako dowódca czołgu brał udział w walkach 1. Dywizji Pancernej z Niemcami w Normandii na linii Chambois-Falaise (Montormel), wyzwalaniu Belgii i Holandii (Breda) oraz walkach na terenie Niemiec (Wilhelmshaven).
Jak podkreśla Szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk mjr Marian Słowiński był niezwykle walecznym i zasłużonym żołnierzem, a następnie niestrudzonym strażnikiem pamięci o swoich kolegach z 1. Dywizji Pancernej:
– Major Marian Słowiński – najstarszy żyjący „Maczkowiec” – odszedł przed kilkoma dniami na wieczną wartę. Był człowiekiem niezwykle ciepłym i pełnym poświęcenia. Zawsze powtarzał, że nie jest bohaterem, że tylko spełniał swoją powinność. Do ostatnich swych dni dbał o to, aby pamięć o 1. Polskiej Dywizji Pancernej przetrwała. Uczestniczył we wszystkich uroczystościach upamiętniających czyn zbrojny polskiego żołnierza w czasie II wojny światowej. W ubiegłym roku triumfalnie wjechał do holenderskiej Bredy, którą wyzwolił wraz z kolegami 75 lat wcześniej – mówi minister Kasprzyk.
– 8 maja Pan Major ukończył 101 lat i wydawało się, że będzie z nami zawsze, a dziś już melduje się u swojego dowódcy, gen. Stanisława Maczka. Jego śmierć to wielka strata, ale i ogromna wdzięczność za życie człowieka, któremu Polska i Europa zawdzięcza swoją wolność. Będzie go nam bardzo brakowało – przyznaje Jan Józef Kasprzyk.
Msza św. żałobna odprawiona zostanie o godz. 12:00 w Katedrze Polowej Wojska Polskiego. Po liturgii głos zabierze m.in. Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się o godz. 14:30 na Cmentarzu Bródnowskim. Śp. mjr Marian Słowiński spocznie w grobie rodzinnym.
5 czerwca 2020 r., Warszawa
godz. 12:00 – Katedra Polowa Wojska Polskiego, ul. Długa 13/15,
godz. 14:30 – Cmentarz Bródnowski, ul. św. Wincentego 83.
–
Marian Słowiński urodził się 8 maja 1919 roku w Inowrocławiu. W latach 1934–37 uczęszczał do Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 1 w Koninie. We wrześniu 1939 roku wziął udział w Wojnie Obronnej w składzie 67. pułku piechoty w Brodnicy i 167. Zapasowego Pułku Piechoty w Rzeszowie. Do kwietnia 1940 roku przebywał w obozie dla internowanych w Érsekújvár na Węgrzech.
Po przedostaniu się na teren Francji i wstąpieniu do Wojska Polskiego uczestniczył w walkach z Niemcami w kampanii francuskiej. Po wyewakuowaniu do Wielkiej Brytanii służył w 65. batalionie czołgów 1. Pułku Pancernego 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Jako dowódca czołgu przeszedł cały szlak bojowy jednostki: od walk w Normandii na linii Chambois – Falaise w Operacji Overlord, poprzez wyzwolenie Belgii i Holandii, po zdobycie bazy Kriegsmarine w Wilhelmshaven.
Po demobilizacji z wojska w maju 1947 roku powrócił do Polski. Był człowiekiem szczególnie zasłużonym w upowszechnianiu wiedzy o czynie zbrojnym dywizji. Został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Francuskim Orderem Legii Honorowej, Medalem „Pro Bono Poloniae” i Medalem „Pro Patria” oraz innymi odznaczeniami polskimi i zagranicznymi. Zmarł w Warszawie 2 czerwca 2020 roku w wieku 101 lat.
(mat. pras. UDSKiOR)